نکاتی در مورد قالب های مختلف واحدهای اقتصادی

تعریف شرکت:

فعالیت شرکتی زمانی تشکیل می شود که تعدادی از افراد قراردادی را بین خود منعقد نموده و طبق این قرارداد با بکارگیری آورده های خود، فعالیت خاصی را شروع نموده و در پایان فعالیت منافع بین اعضا تقسیم می نمایند. البته در جایی که شرکت به جای سود، زیان داشته باشد زیان نیز به نسبت توافقی بین اعضا تقسیم می گردد.در ادامه این مقاله به ارتباط حسابداری با قالب های تجاری و انواع شرکت‌های تجاری  می پردازیم.

دلیل ارتباط حسابداری با قالب های تجاری:

حسابدار و حسابرس حرفه‌ای باید مانند یک بازیگر کارکشته عمل کند، به این شکل که هر بار نقشی به آن‌ها ارائه می‌شود و آن‌ها می‌بایست که ژست‌ها و کارهای خاص آن را پیاده‌سازی کنند.مثلاً یک‌بار نقش مثبت، نقش رئیس و….

انواع کارهای اجرایی حسابداری مالی در شرکت‌های مختلف متفاوت است. ممکن است حسابداران هرکدام از این شرکت‌ها، رویه‌های حسابداری خاص خود را انجام دهند.حسابداری در تلاش است که با توجه به هر نیاز بازار پاسخ مناسب را ارائه نماید.

یک حسابدار هنگام شروع کار حسابداری باید در قدم اول نوع شرکت را تشخیص و رویه‌ها و روش‌های حسابداری خاص آن شرکت را بکار گیرد.

شرکت‌ها در کدام گروه از واحدهای اقتصادی تقسیم می‌گردد؟

واحدهای اقتصادی ازنظر هدف فعالیت به دودسته انتفاعی و غیرانتفاعی تقسیم گردیده که واحد انتفاعی خود نیز به دودسته تجاری و غیرتجاری تفکیک می‌گردد. حال در اینجا ما انواع شرکت‌های تجاری را به شرح ذیل تعریف می‌نماییم.

شرکت‌ها در کدام گروه از واحدهای اقتصادی تقسیم می‌گردد؟

واحدهای اقتصادی ازنظر هدف فعالیت به دو دسته انتفاعی و غیرانتفاعی تقسیم گردیده که واحد انتفاعی خود نیز به دو دسته تجاری و غیرتجاری تفکیک می‌گردد. حال در اینجا ما انواع شرکت‌های تجاری را به شرح ذیل تعریف می‌نماییم.

انواع شرکت‌های تجاری را نام ببرید؟

1- شرکت‌های تضامنی: شرکتی که بین دو یا چند نفر، با سرمایه و تخصص‌های مختلف برای فعالیت خاصی تحت اسم مخصوص با مسئولیت تضامنی تشکیل می‌شود، شرکت تضامنی گویند. منظور از مسئولیت تضامنی اعضا این است که زمان انحلال یا تسویه شرکت، اگر دارایی‌های شرکت برای پرداخت بدهی‌ها کافی نباشد، بستانکاران می‌توانند مطالبات خود را از اموال شخصی اعضا یا شرکا تأمین کنند.

2- شرکت‌های سهامی: شرکت سهامی، شرکتی است که متشکل از حداقل سه نفر می‌باشد و در آن سرمایه به سهام مساوی تقسیم می‌شود و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن‌هاست. یعنی تنها به‌اندازه مبلغ سهام خود در بازپرداخت بدهی شرکت مسئول می‌باشند و بدهی شرکت از اموال شخصی اعضا پرداخت نمی‌گردد. شخصیت حقوقی شرکت سهامی، مستقل از مالکان آن است. شرکت‌های سهامی خود به دو دسته تقسیم می‌گردند:

– شرکت‌های سهامی عام:  مؤسسین آن‌ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به عامه مردم تأمین می‌کنند.

– شرکت‌های سهامی خاص: تمام سرمایه آن‌ها در موقع تأسیس منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده است.

3- شرکت تعاونی: شرکت تعاونی معمولاً به شرکت‌هایی اطلاق می‌گردد که اعضای آن‌ها یک تناسب باهم دارند. مثلاً ممکن است همسایه، هم‌صنف یا خویشاوند باشند و معمولاً این اعضا یک هدف مشترک دارند و جهت رسیدن به این هدف گرد همدیگر می‌آیند و در حقیقت به یکدیگر کمک می‌کنند و به‌طور منصفانه در تأمین سرمایه لازم سهیم می‌شوند.

در شرکت تعاونی ممکن است اعضا دارای سرمایه و سهم یکسان از سود نباشند اما هر عضو بدون توجه به درصد سهامش، یک رأی دارد. حداقل تعداد اعضای موردنیاز جهت تشکیل شرکت تعاونی 7 نفر می‌باشند.

4- شرکت با مسئولیت محدود: شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و یا قطعات سهام تقسیم‌شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت می‌باشد. ضمناً برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود هیچ حداقل مبلغی تعیین نشده است.

5- شرکت مختلط سهامی: این شرکت در حقیقت به‌منزله ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت سهامی که در آن تعدادی شریک ضامن و تعدادی شریک دارای سهم می‌باشد .

6- شرکت مختلط غیر سهامی: شرکت مختلط غیر سهامی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می‌شود.

7- شرکت نسبی: نام شرکت نسبی از میزان مسئولیت شرکای آن گرفته‌شده است زیرا شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه‌ای است که در شر کت گذاشته است.